Dziedziczenie
•
2 min czytania
Umowa o dożywocie
Jest to szczególnego rodzaju umowa, zgodnie z którą właściciel nieruchomości przenosi własność należącej do niego nieruchomości na inną osobę, a w zamian nabywca nieruchomości zobowiązuje się zapewnić dotychczasowemu właścicielowi dożywotnie utrzymanie. Zgodnie z art. 908 Kodeksu cywilnego w braku odmiennej umowy pomiędzy stronami nowy właściciel nieruchomości powinien przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.
Powyższe sformułowania mogą nam się wydawać nieco staroświeckie, jednak należy pamiętać, że pojęcie dożywotniego utrzymania, strony takiej umowy mogą odpowiednio zdefiniować w umowie o dożywocie. Jest to bardzo wygodna umowa dla osób, które w zamian za przeniesienie własności nieruchomości oczekują przede wszystkim pomocy i pielęgnacji w chorobie a także dostarczania środków utrzymania.
Co ważne dożywocie można też zastrzec na rzecz osoby bliskiej zbywcy nieruchomości. Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują określone skutki, jeżeli nabywca nieruchomości nie wywiązuje się ze swoich obowiązków. W takim wypadku wszystkie albo niektóre uprawnienia do świadczeń określone w umowie, sąd może zamienić na dożywotnią rentę, zaś w sytuacjach wyjątkowych może nawet rozwiązać umowę o dożywocie.
Ta umowa opodatkowana jest podatkiem od czynności cywilnoprawnych wynoszącym 2% wartości nieruchomości bez względu na stopień pokrewieństwa pomiędzy zbywcą a nabywcą nieruchomości.
Umowa o dożywocie jest bardzo często mylona z umową darowizny. Warto o niej poważnie pomyśleć jako o alternatywie dla darowizny i porozmawiać o tym z notariuszem.
Masz pytanie?
Skontaktuj się nami!